تندرستی، قدرت و بنیه

 

گیاهخواران به هیچ وجه با کمبود قدرت جسمی و یا سرعت عمل روبرو نمی شوند.
استادان یوگا در نواحی هیمالیا که گیاهخواران معتقدی هستند برتری خود را از نقطه نظر طول عمر، مقاومت در مقابل امراض، تحمل نمودن شرایط محیطی سخت و همچنین در انعطاف پذیری و سالم بودن و داشتن سرعت عمل بر سایر افراد بشر ثابت نموده اند. خستگی جسمانی نزد کسانی که گوشت می خورند چندین بار بیشتر از گیاهخواران است بعلاوه گوشت خواران اغلب خسته، بیحوصله و دارای چهره هایی زرد و رنگ پریده بوده و طرفدار خانه نشینی و شب زنده داری هستند. ولی در کسانی که چندین سال گیاهخواری را بطور جدی دنبال کرده اند، میل به زندگی، شور و نشاط زیاد و علاقه به تفریحات سالم و بازی و ورزش دیده می شود. دیوکیلر Dave Keeler که در تمام طول عمر خود گیاهخوار بود بسال 1357 میلادی در هوائی بد برنده مسابقه 24 ساعته نورت رد North Road شد که این دومین رکورد طولانی ایست که تا بحال ثبت گردیده است، همچنین مری رز Murry Rose که هیچگاه از گوشت تغذیه نکرده بود توانست در المپیک 1956 در سن 17 سالگی سه مدال طلا در رشته شنا و بسال 1960 یک مدال طلا دیگر نصیب خود نماید. در معرفی ورزشکاران میوه خوار دیگر باید از «کارل مان» در مسابقه «دوگرب» و «وویت» در استکهلم و «نوری» نام برد.

گیاهخواری از دیدگاه علم تغذیه

 

خوراکی را که به آن عادت کرده باشیم، شخص هندی ترشی منگو و خورشت کاری را دوست دارد، شخص انگلیسی از ماهی و سیب زمینی خوشش می آید و ایرانی ها از قورمه سبزی و چلوکباب و خورشت بادمجان لذت می برند. علت این امر فقط این است که اگر ما در چین بزرگ شده بودیم از دیدن غذاهای چینی مثل خوراک خرچنگ دهانمان آب می افتاد ولی حالا شاید حالمان هم بهم بخورد. چون ذائقه انسان تابع عادت او می باشد، آن چیزی را دوست دارد که به آن عادت کرده. از بچگی اگر وقتی گرسنه می شدیم در بشقابمان بجای غذاهای عجیب و غرب و من در آری، سیب و کشمش و گردو می گذاشتند، همان احساسی را که امروز برای فسنجان و جوجه کباب داریم، برای هلو و گلابی داشتیم، خوراکهایی که سالم، طبیعی و خوش عطر و طعم هستند. لذا دلبستگی انسان به خوراکهای غیر طبیعی فقط بخاطر عادت است و بس چه بهتر که با آگاهی به این مطلب در صدد تغییر آن بر آید.